4 Ιανουαρίου 2016

Την περασμένη Δευτέρα πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση του νέου έτους. Στον ακόμη στολισμένο χώρο, μαζευτήκαμε γύρω στις οχτώ το απόγευμα, καθίσαμε σε κύκλο και ξεκινήσαμε μιλώντας για το πώς περάσαμε τις γιορτινές αυτές ημέρες και συγκεκριμένα την ημέρα της Πρωτοχρονιάς. Έπειτα, συγκρίναμε την φετινή Πρωτοχρονιά με εκείνες των προηγούμενων ετών και είδαμε τα υπέρ και τα κατά. Επιπλέον, συζητήσαμε τυχόν στόχους που μπορεί να είχαμε θέσει για το νέο έτος. Στην συνέχεια, μιλήσαμε για τα συναισθήματα που μας κατέκλυζαν εκείνη την στιγμή και με αφορμή τα λόγια ενός μέλους, η συζήτηση στράφηκε για ακόμα μια φορά στους λόγους για τους οποίους μένει κάποιος καθαρός. Σ’ αυτό το σημείο υπήρξε μια κάποια σύγχυση, μιας και οι λόγοι που αναφέρθηκαν από κάποια μέλη ήταν εξωγενείς. «Αν είχα παιδιά, δεν θα έπινα.» «Όταν κάνω εγώ παιδιά, θα το κόψω μαχαίρι.» Αποδεχτήκαμε αυτούς τους λόγους, ωστόσο τονίσαμε τον διαχωρισμό του εαυτού από τον υπόλοιπο κόσμο που γινόταν από το άτομο μ’ αυτόν τον τρόπο. Την λανθασμένη, δηλαδή, αντίληψη ότι εγώ είμαι καλύτερος ή καλύτερη από τους υπόλοιπους εξαρτημένους, γι’ αυτό και όταν αποκτήσω δικά μου παιδιά, θα μείνω καθαρός. Είπαμε πως σιγά- σιγά θα ήταν καλό να ρίξουμε τον εαυτό μας από το βάθρο που τον έχουμε ανεβάσει και να συνειδητοποιήσουμε την ισότητα μας με τους υπόλοιπους ανθρώπους, καταρρίπτοντας την ανωτερότητα αυτή την τόσο λανθασμένη. Επίσης, η καθαρότητα θα πρέπει να είναι κάτι που το θέλουμε εμείς, ο καθένας μας ξεχωριστά για τον εαυτό του και όχι για κάποιον άλλον, όπως για παράδειγμα τα παιδιά μας. Πιο σωστό είναι να μείνουμε καθαροί για να αποκτήσουμε παιδιά, παρά το αντίθετο. Χρησιμοποιώντας τα παιδιά σαν διασωστικά πρώτον τους φορτώνουμε ένα βάρος που δεν είναι δικό τους και που είναι σχεδόν σίγουρο πως θα τους δημιουργήσει προβλήματα και δεύτερον ενισχύουμε την πλάνη μέσα στην οποία βρισκόμαστε. Εδώ είπαμε ξανά πως το κλειδί στην όλη υπόθεση είναι να γυρίσουμε προς τα μέσα και να κάνουμε μια ενδοσκόπηση. Να δούμε σε τι φταίξαμε, τι κάναμε λάθος και πως θα μπορούσαμε να το διορθώσουμε. Στρεφόμενοι προς τα έξω, στους γύρω μας, απλά συνεχίζουμε να κάνουμε φαύλους κύκλους. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε ή ν’ αλλάξουμε τους άλλους. Μπορούμε όμως ν’ αλλάξουμε τον εαυτό μας. Κι αυτό δεν είναι κάτι που γίνεται μέσα σε μια μέρα. Είναι μια διαδικασία που παίρνει χρόνο και χρειάζεται μικρά βήματα, γιατί πολλές μικρές αλλαγές φτιάχνουν μια μεγάλη. Κάπου εδώ κλείσαμε την ομάδα και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την επόμενη Δευτέρα!